بررسی کارایی جاذب نانو حفره fe-mcm-41 برای حذف نئودیمیم(nd)

مواد نانو حفره به طور فراوان در جداسازی، کاتالیزورها، سنسورها، اکولوژی و فناوری نانو استفاده می شوند؛ بنابراین سنتز این مواد مورد توجه زیادی قرار گرفته است. برای افزایش کیفیت و کارآیی ترکیبات نانوحفره می توان ساختار آنها را با اتصال واکنشگرهای آلی یا معدنی مثل لیگاندهای مختلف و بعضی از هترواتم ها مانند آهن]1[، آلومینیوم ]2 و 3[ و روی اصلاح کرد. در تحقیق پیش رو ساختار نانوحفره fe-mcm-41 به وسیله ی اتم آهن اصلاح شد. سنتز این ساختار توسط ستیل تری متیل آمونیوم بروماید (c16tab) ( سورفکتانت ) در شرایط هیدروترمال سنتز شد و توسط تکنیک های متعددی مانند xrd، sem، ft-ir و bet ]4[ مورد بررسی قرار گرفت و سپس جذب نئودیمیم از محلول آبی بر روی جاذب سنتز شده بررسی شد و همچنین اثر عوامل مختلفی مثل ph و مقدار جاذب مورد بررسی قرار گرفت. مقدار بهینه برای ph در محدوده ی 5 تا 8 و برای جاذب fe-mcm-41 0025/0 گرم به دست آمد. همدماهای جذبی لانگمویر ، فروندلیش ، تمکین ، دوبینین ـ رادوشکوویچ به کار گرفته شده و داده های به دست آمده با مدل ایزوترمی فروندلیش سازگاری بهتری داشت. مقدار نئودیمیم جذب شده به وسیله ی دستگاه اسپکتروفوتومتر پلاسمای جفت شده ی القایی شناسایی شد.